بررسی تأثیر تابش پرتوهای لیزر پرتوان و با توان میانی گالیوم آرسناید بر درد و عملکرد اندام فوقانی در بیماران مبتلا به التهاب اپی کندیل خارجی آرنج

مقدمه: التهاب اپی­کوندیل خارجی آرنج (lateral epicondylitis-le) یکی­از مهم­ترین ضایعات ناحیۀ آرنج و بازو است که در حدود  1 تا 3 درصد جمعیت فعال را در­بر­می­گیرد و اغلب موجب صدماتی در ناحیۀ دست و بازو می­گردد. تنیس البو (tennis elbow) معمولاً به­دنبال فعالیت­های تکراری همراه با اکستنشن مچ دست و سوپینیشن ساعد بروز می­کند. این سندرم در خانم­ها و عموماٌ بین سنین 30 تا 60 سال شیوع بیشتری دارد. مطالعات الکترومیوگرافیک نشان می­دهد که این بیماری در مبدأ عضلۀ اکستنسور کارپی رادیالیس برویس e.c.r.b بیشتر از سایر عضلات اکستنسوری صدمه ایجاد می­کند و روند ترمیم تاندون در آن به­سختی صورت می­گیرد. این بیماران در­صورت عدم درمان صحیح و به­موقع اغلب دچار مشکل در کار و فعالیت­های روزانه می­گردند و از شرایط فعالیت حرفه­ا ی دور خواهند ماند. روش بررسی: 22 نفر بیمار زن در سنین بین 40 تا 60 سال مبتلا به تنیس­البو با معرفی متخصصان جراح ارتوپد در این مطالعه شرکت داده شدند. پس­از ارزیابی اولیه و رعایت معیارهای ورودی بیماران به­صورت تصادفی به 2 گروه تقسیم شدند. گروه اول (10 نفر) تحت درمان با لیزر گالیوم­آرسناید با طول موج 980 نانومتر و با توان 5/0 وات قرار داده شدند. بیماران گروه دوم ( 12نفر) تحت درمان با لیزرگالیوم­آرسناید با طول موج 980 نانومتر و با توان 2 وات قرار گرفتند. تابش پرتوهای لیزر در یک سطح 9 سانتی­متر مربع در ناحیۀ اپی­کندیل خارجی آرنج (تکنیک گراید) انجام گردید و دوز مورد استفاده برای این بیماران 10 ژول بر سانتی­متر مربع در هر جلسه بود. بیماران یک­روز در­میان و به­مدت ده جلسه تحت درمان ذکر­شده قرار گرفتند. متغیرهای درد در زمان استراحت و درد به هنگام اکستنشن مقاومتی انگشت میانی (با استفاده از مقیاس visual analog scale  و پرسشنامۀ مک­گیل)، میزان قدرت گریپ (با استفاده از دینامومتر) و عملکرد دست قبل (با استفاده از پرسشنامۀ dash) قبل و بلافاصله پس­از جلسات درمانی مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ­ها: درد در حالت استراحت و به­ هنگام اکستنشن مقاومتی انگشت میانی در هر دو گروه تحت تأثیر تابش پرتوهای لیزر کاهش معنی­داری نشان دادند. قدرت گریپ دست و همچنین امتیاز عملکردی اندام فوقانی پس­از استفاده در هر دو گروه تحت تأثیر پرتوهای لیزر افزایش معنی­داری را نشان داد و این افزایش در گروه تحت تأثیر پرتوهای لیزر 2 وات نسبت به گروه لیزر  5/0وات بیشتر بود. نتیجه­ گیری: نتایج مطالعۀ حاضر به سودمندی استفاده از لیزر با توان­های بالا (پرتوان) نسبت به لیزر­های کم­توان و گروه پلاسبو در جهت درمان و بهبود بیماران مبتلا به تنیس البو تأکید دارد.